Մեծերը ամենամեծի մասին: Վերնատան անդամները Թումանյանին

ալ ահա ամբողջ ամեն այդ այլ այն այնպես այնքան այս այստեղ անգամ առաջ առաջին ասում ավելի արդեն բայց բան բանաստեղծի բոլոր գալիս գնում գրական գրականության գրել դա դեմ դեպի դեռ դու դուրս եթե եմ են ենք ես երբ Երևան երկու է իր էի էին էինք էլ էր թե Թիֆլիս Թումանյանի ժամանակ ժողովուրդը ժողովրդական ժողովրդի ի՞նչ իբրև իհարկե իմ ինծի ինձ ինչ ինչպես ինքը իսկ իր իրան իրար իրեն իրենց լավ լինի խոսում կա կամ կարելի կարծես կարծում կարող կը կյանքի Կովկաս համար հայ հետ հետո հիմա հին Հովհաննես Թումանյան մասին մարդ մեզ մեծ մեկը մենք մեջ մեր մը մի մի քանի միայն մինչև միշտ Մոսկվա մոտ նա նաև նամակ նման նյութը նոր նրա նրան նրանց շատ ոչ որ որի որովհետև որքան ու ուզում ունի ուր ուրիշ չգիտեմ չեմ չեն չէ չէր չի պետք է պիտի Սակայն Վերնատան Վերնատուն վրա տալիս տակ տեղ քեզ քեզի քիչ քո քու Օհաննեսը