Page images
PDF
EPUB

Haec Iovem sentire, Deosque cunctos, Spem bonam, certamque domum reporto, Doctus, et Phoebi, chorus, et Dianae, Dicere laudes.

[merged small][merged small][merged small][merged small][ocr errors]

QVINTI

HORATII FLACCI

SATYRARVM

LIBRI DVO.

HORATII FLACCI

SATYRARVM

LIBER PRIMVS.

Qui

SATYRA I.

sibi sortem

ui fit, Maecenas, ut nemo, quam
Seu ratio dederit, seu fors obiecerit, illa
Contentus vivat; laudet diversa sequentes?
O fortunati mercatores! gravis annis
Miles ait, multo iam fractus membra labore.
Contra mercator, navim iactantibus Austris,
Militia est potior. Quid enim? concurritur: horae
Momento cita mors venit, aut victoria laeta.
Agricolam laudat iuris, legumque peritus,
Sub galli cantum consultor ubi ostia pulsat.
Ille, datis vadibus qui rure extractus in urbem est,
Solos felices viventes clamat in urbe.

Cetera de genere hoc (adeo sunt multa) loquacem
Delassare valent Fabium. Ne te morer, audi
Quo rem deducam. Si quis Deus; en ego, dicat,
Iam faciam quod vultis: eris tu, qui modo miles,
Mercator: tu, consultus modo, rusticus: hinc vos,
Vos hinc mutatis discedite partibus. Eia!

Quid statis? nolint. Atqui licet esse beatis.

Quid caussae est, merito quin illis Iuppiter ambas
Iratus buccas inflet; neque se fore posthac

Tam facilem dicat, votis ut praebeat aurem?
Praeterea, (ne sic, ut qui iocularia, ridens
Percurram: quamquam ridentem dicere verum
Quid vetat? ut pueris olim dant crustula blandi
Doctores, elementa velint ut discere prima:
Sed tamen amoto quaeramus seria ludo.)
Ille gravem duro terram qui vertit aratro,
Perfidus hic caupo, miles, nautaeque, per omne
Audaces mare qui currunt, hac mente laborem
Sese ferre, senes ut in otia tuta recedant,
Aiunt, quum sibi sint congesta cibaria: sicut
Parvula (nam exemplo est) magni formica laboris
Ore trahit quodcumque potest, atque addit acervo,
Quem struit, haud ignara, ac non incauta futuri:
Quae, simul inversum contristat Aquarius annum,
Non usquam prorepit, et illis utitur ante

Quaesitis sapiens: quum te neque fervidus aestus
Demoveat lucro, neque hiems, ignis, mare, ferrum,
Nil obstet tibi, dum ne sit te ditior alter.
Quid iuvat immensum te argenti pondus, et auri
Furtim defossa timidum deponere terra?

Quod, si comminuas, vilem redigatur ad assem.
At, ni id fit, quid habet pulchri constructus acervus?
Millia frumenti tua triverit area centum,..

Non tuus hoc capiet venter plus quam meus: ut si

« ՆախորդըՇարունակել »