Hoc amat, hoc laudat: matronam nullam ego tango. Vt quondam Marsaeus amator Originis, ille, Qui patrium mimae donat fundumque, laremque; Nil fuerit mi, inquit, cum uxoribus unquam alienis. Verum est cum mimis, est cum meretricibus: unde Fama malum gravius, quam res trahit. An tibi abunde Personam satis est, non illud, quidquid ubique Officit, evitare? bonam deperdere famam,
Rem patris oblimare, malum est ubicumque: quid inter Est in matrona, ancilla, peccesve togata? Villius in Fausta Sullae gener, hoc miser uno Nomine deceptus, poenas dedit usque, superque, Quam satis est: pugnis caesus, ferroque petitus, Exclusus fore, quum Longarenus foret intus. Huic si mutonis verbis mala tanta videntis Diceret haec animus: quid vis tibi? nunquid ego a te Magno prognatum deposco consule cunnum, Velatumque stola, mea quum conferbuit ira? Quid responderet? Magno patre nata puella est. At quanto meliora monet, pugnantiaque istis, Dives opis natura suae, si tu modo recte Dispensare velis, ac non fugienda petendis Immiscere! Tuo vitio, rerumne labores, Nil referre putas? Quare, ne poeniteat te, Desine matronas sectarier; unde laboris
Plus haurire mali est, quam ex re decerpere fructus. Nec magis huic inter niveos, viridesque lapillos, (Sit licet, hoc, Cerinthe, tuum) tenerum est femur, aut crus
Rectius; atque etiam melius persaepe togatae. Adde huc, quod mercem sine fucis gestat; aperte Quod venale habet, ostendit: nec, si quid honesti est, Iactat, habetque palam, quaerit quo turpia celet. Regibus hic mos est: ubi equos mercantur, opertos Inspiciunt: ne, si facies (ut saepe) decora
Molli fulta pede est, emtorem inducat hiantem, Quod pulchrae clunes, breve quod caput, ardua cervix. Hoc illi recte: ne corporis optima Lyncei Contemplere oculis; Hypsaea caecior, illa
Quae mala sunt, spectes. O crus, o brachia! verum Depygis, nasuta, brevi latere, ac pede longo est. Matronae, praeter faciem, nil cernere possis, Cetera, ni Catia est, demissa veste tegentis. Si interdicta petes, vallo circumdata, (nam te Hoc facit insanum) multae tibi tum officient res: Custodes, lectica, ciniflones, parasitae, Ad talos stola demissa, et circumdata palla: Plurima, quae invideant pure apparere tibi rem. Altera nil obstat: Cois tibi pene videre est Vt nudam; ne crure malo, ne sit pede turpi: Metiri possis oculo latus. An tibi mavis
Insidias fieri, pretiumque avellier, ante
Quam mercem ostendi?,, Leporem venator ut alta,,
,, In nive sectetur, positum sic tangere nolit,,: Cantat; et apponit: meus est amor huic similis: nam,, ,, Transvolat in medio posita, et fugientia captat,,. Hiscene versiculis speras tibi posse dolores,
Atque aestus, curasque graves e pectore pelli? Nonne, cupidinibus statuat natura modum quem, Quid latura sibi, quid sit dolitura negatum, Quaerere plus prodest, et inane abscindere soldo? Num, tibi quum fauces urit sitis, aurea quaeris Pocula? num esuriens fastidis omnia, praeter Pavonem, rhombumque? tument tibi quum inguina num, si Ancilla, aut verna est praesto puer, impetus in quem Continuo fiat, malis tentigine rumpi?
Non ego; namque parabilem amo venerem, facilemque. Illam:,, post paullo,,:,, sed pluris,,:,, si exierit vir,,: Gallis hanc, Philodemus ait: sibi, quae neque magno Stet pretio, neque cunctetur, quum est iussa, venire. Candida, rectaque sit; munda hactenus, ut neque longa, Nec magis alba velit, quam det natura, videri. Haec ubi supposuit dextrum corpus mihi laevo, Ilia, et Aegeria est, do nomen quodlibet illi: Nec vereor, ne, dum futuo, vir rure recurrat, Ianua frangatur, latret canis; undique magno Pulsa domus strepitu resonet: ne pallida lecto Desiliat mulier; miseram se conscia clamet: Cruribus haec metuat, doti deprensa, egomet mî: Discincta tunica fugiendum est, ac pede nudo; Ne nummi pereant, aut pyga, aut denique fama. Deprendi miserum est: Fabio vel iudice vincam.
Omnibus hoc vitium est cantoribus, inter amicos Vt nunquam inducant animum cantare rogati; Iniussi nunquam desistant. Sardus habebat Ille Tigellius hoc. Caesar, qui cogere posset, Si peteret per amicitiam patris, atque suam, non Quidquam proficeret: si collibuisset, ab ovo Vsque ad mala citaret: io Bacche, modo summa Voce, modo hac resonat, quae chordis quattuor ima. Nil aequale homini fuit illi: saepe velut, qui Currebat, fugiens hostem; persaepe, velut qui Iunonis sacra ferret: habebat saepe ducentos, Saepe decem servos: modo reges, atque tetrarchas; Omnia magna loquens: modo, sit mihi mensa tripes, et Concha salis puri, et toga, quae defendere frigus, Quamvis crassa, queat. Decies centena dedisses Huic parco paucis contento, quinque diebus Nil erat in loculis. Noctes vigilabat ad ipsum Mane, diem totum stertebat: nil fuit unquam Sic impar sibi. Nunc aliquis dicat mihi: quid tu? Nullane habes vitia? immo alia, at fortasse minora. Maenius absentem Novium quum carperet: heus tu, Quidam ait, ignoras te? an ut ignotum dare nobis Verba putas? Egomet mi ignosco, Maenius inquit. Stultus, et improbus hic amor est, dignusque notari. Quum tua praevideas oculis mala lippus inunctis,
Cur in amicorum vitiis tam cernis acutum,
Quam aut aquila, aut serpens Epidaurius? Attibi contra Evenit, inquirant vitia ut tua rursus et illi. Iracundior est paullo; minus aptus acutis Naribus horum hominum: rideri possit, eo quod Rusticius tonso toga defluit, et male laxus
In pede calceus haeret: at est bonus, ut melior vir Non alius quisquam: at tibi amicus: at ingenium ingens Inculto latet hoc sub corpore: denique te ipsum Concute, num qua tibi vitiorum inseverit olim. Natura, aut etiam consuetudo mala; namque Neglectis urenda filix innascitur agris. Illuc praevertamur; amatorem quod amicae Turpia decipiunt caecum vitia, aut etiam ipsa haec Delectant; veluti Balbinum polypus Hagnae. Vellem in amicitia sic erraremus; et isti Errori nomen virtus posuisset honestum. At, pater ut gnati, sic nos debemus amici, Si quod sit vitium, non fastidire. Strabonem Appellat Paetum pater: et Pullum, male parvus Si cui filius est; ut abortivus fuit olim Sisyphus: hunc Varum; distortis cruribus: illum Balbutit Scaurum, pravis fultum male talis. Parcius hic vivit? frugi dicatur. Ineptus, Et iactantior hic paullo est? concinnus amicis Postulat ut videatur. At est truculentior, atque Plus aequo liber? simplex, fortisque habeatur. Caldior est? acres inter numeretur: opinor,
« ՆախորդըՇարունակել » |