Das Nibelungenlied in der ältesten Gestalt: mit den Veränderungen des gemeinen Textes

alsô âne AVENTIURE began bekant bestân bruoder buhurt Burgonden Dancwart degen deheiner disen diu küniginne diu mære Dô sprach edel êren Etzelen Ezelen friunde frouwen gân Genit genuoc Gêrnôt geseit gesinde gesten getân gewan Giselher grôzen Gunther Gunthêres guot Hagene hân hant hât helde helede helt hêrlichen herre hete hiez Hiunen iuch iuwer kint komen Kriemhilt küene künec künic künige lân lant lât liebe lîp mære mâge manic manigen mêr mêre michel mîn mîne mînen mîner minneklîche möhte muose muot nâch Nibelunge niemen niht nimmer nôt ouch palas Prünhilde recken rehte rîche rîten Rüedegêr sach schilde schoene schw sêre Sîfrit sîn sîne sînen sîner sint sît snelle solde sprach dô stân starke sult swaz swert swester swie tôt triuwen truoc umbe vant wære wâren wart wîp wolde