Et pariter juvenes, pariter tremuere puellæ,
Effoetique senes pariter, tantæque ruinæ
Sensus ad ætatem subito penetraverat omner.
Attamen interea populi miserescit ab alto
Æthereus pater, et crudelibus obstitit ausis
Papicolûm; capti pœnas raptantur ad acres;
At pia thura Deo, et grati solvuntur honores;
Compita læta focis genialibus omnia fumant;
Turba choros juvenilis agit: Quintoque Novembris
Nulla dies toto occurrit celebratior anno.

IN OBITUM PRÆSULIS ELIENSIS.

(Anno Etatis 17.)

ADHUC madentes rore squalebant genæ,
Et sicca nondum lumina

Adhuc liquentis imbre turgebant salis,

Quem nuper effudi pius,

Dum mæsta charo justa persolvi rogo

Wintoniensis Præsulis.

Cum centilinguis Fama (proh! semper mali
Cladisque vera nuntia)
Spargit per urbes divitis Britanniæ,
Populosque Neptuno satos,
Cessisse morti, et ferreis sororibus

Te generis humani decus,
Qui rex sacrorum illâ fuisti in insulà
Quæ nomen Anguillæ tenet.

Tunc inquietum pectus irâ protinus
Ebulliebat fervidâ,

Tumulis potentem sæpe devovens deam:
Nec vota Naso in Ibida

Concepit alto diriora pectore,

Graiusque vates parcius

Turpem Lycambis execratus est dolum,
Sponsamque Neobolen suam.

At ecce diras ipse dum fundo graves,
Et imprecor neci necem,

Audisse tales videor attonitus sonos
Leni, sub aurâ, flamine:
Cæcos furores pone, pone vitream
Bilemque et irritas minas,

Quid temerè violas non nocenda numini,
Subitoque ad iras percita?

Non est, ut arbitraris elusus miser,
Mors atra Noctis filia,

Erebove patre creta, sive Erinnye,

Vastove nata sub Chao:
Ast illa cœlo missa stellato, Dei
Messes ubique colligit;
Animasque mole carneà reconditas
In lucem et auras evocat;

Ut cum fugaces excitant Horæ diem
Themidos Jovisque filiæ;

Et sempiterni ducit ad vultus patris;
At justa raptat impios

Sub regna furvi luctuosa Tartari,

Sedesque subterraneas.

Hanc ut vocantem lætus audivi, cito
Fadum reliqui carcerem,
Volatilesque faustus inter milites

Ad astra sublimis feror:

Vates ut olim raptus ad cœlum senex

Auriga currus ignei.

Non me Bootis terruere lucidi

Sarraca tarda frigore, aut
Formidolosi Scorpionis brachia,
Non ensis Orion tuus.

Prætervolavi fulgidi solis globum,
Longéque sub pedibus deam
Vidi triformem, dum coërcebat suos
Frænis dracones aureis.

Erraticorum siderum per ordines,
Per lacteas vehor plagas,
Velocitatem sæpe miratus novam,

Donec nitentes ad fores

Ventum est Olympi, et regiam crystallinam, et
Stratum smaragdis atrium.

Sed hic tacebo, nam quis effari queat

Oriundus humano patre

Amœnitates illius loci? mihi

Sat est in æternum frui.

NATURAM NON PATI SENIUM.

HEU quàm perpetuis erroribus acta fatiscit.
Avia mens hominum, tenebrisque immersa pro-
fundis

Edipodioniam volvit sub pectore noctem!
Quæ vesana suis metiri fa ta deorum
Audet, et incisas leges adamante perenni
Assimilare suis, nulloque solubile sæclo
Consilium fati perituris alligat horis.

Ergóne marcescet sulcantibus obsita "ugis

Naturæ facies, et rerum publica mater
Omniparum contracta uterum sterilescet ab ævo?
Et se fassa senem malè certis passibus ibit
Sidereum tremebunda caput? num tetra vetustas
Annorumque æterna fames, squalorque situsque
Sidera vexabunt? an et insatiabile Tempus
Esuriet Cœlum, rapietque in viscera patrem?
Heu, potuitne suas imprudens Jupiter arces
Hoc contra munîsse nefas, et Temporis isto
Exemisse malo, gyrosque dedisse perennes?
Ergo erit ut quandoque sono dilapsa tremendo
Convexi tabulata ruant, atque obvius ictu
Stridat uterque polus, superàque ut Olympius aulà
Decidat, horribilisque retectâ Gorgone Pallas;
Qualis in Ægeam proles Junonia Lemnon
Deturbata sacro cecidit de limine cœli?
Tu quoque, Phoebe, tui casus imitabere nati
Præcipiti curru, subitâque ferere ruinâ
Pronus, et extinctâ fumabit lampade Nereus,
Et dabit attonito feralia sibila ponto.
Tunc etiam aërei divulsus sedibus Hæmi
Dissultabit apex, imoque allisa barathro
Terrebunt Stygium dejecta Ceraunia Ditem,
In superos quibus usus erat, fraternaque bella.
At Pater Omnipotens, fundatis fortius astris,
Consuluit rerum summæ certoque peregit
Pondere fatorum lances, atque ordine summo
Singula perpetuum jussit servare tenorem.
Volvitur hinc lapsu mundi rota prima diurno;
Raptat et ambitos sociâ vertigine cœlos.
Tardior haud solito Saturnus, et acer ut olim

Fulmineum rutilat cristatâ casside Mavor:
Floridus æternùm Phœbus juvenile corusca
Nec fovet effetas loca per declivia terras
Devexo temone Deus; sed semper amicà
Luce potens, eadam currit per signa rotaru
Surgit odoratis pariter formosus ab Indis
Æthereum pecus albenti qui cogit Olympo
Mane vocans, et serus agens in pascua cœli,
Temporis et gemino dispertit regna colore.
Fulget obitque vices alterno Delia cornu,
Cœruleumque ignem paribus complectitur uim's
Nec variant elementa fidem, solitoque fragore
Lurida perculsas jaculantur fulmina rupes.
Nec per inane furit leviori murmure Corus,
Stringit et armiferos æquali horrore Gelonos
Trux Aquilo, spiratque hyemem, nimbosque volutat
Utque solet, Siculi diverberat ima Pelori

Rex maris, et raucâ circumstrepit æquora concha
Oceani Tubicen, nec vastâ mole minorem
Ægeona ferunt dorso Balearica cete.
Sed neque, Terra, tibi sæcli vigor ille vetusti
Priscus abest, servatque suum Narcissus odorem,
Et puer ille suum tenet, et puer ille decorem,
Phoebe, tuusque et Cypri tuus; nec ditior olim
Terra datum sceleri celavit montibus aurum
Conscia, vel sub aquis gemmas. Sic denique in

ævum

Ibit cunctarum series justissima rerum;

Donec flamma orbem populabitur ultima, latè
Circumplexa polos, et vasti culmina cœli;
Ingentique rogo flagrabit machina mundi.