“ Totus enim in luxu deliciisque fui. « Quò tendam, dubito : visam de more tabernas ? “ Tædia non Bacchus longa lavare valet. « Adfunt, quicquid adest, tædia longa mihi ; « Et veneres et vina meo corrupta fapori. « Ah ! quid agam ? Tu mors tædia sola moves; « Mors optata, veni."-Dedit ifta novissima verba, Abstulit atque animam, tædiaque ægra fimùl. AMANTIUM IRÆ AMORIS REDINTEGRA TIO EST. CONJ Gaudia cognorat, jurgia mixta joco. Musa vetat) tandem prælia säva cient. Jam voces, ceu tela, volant, et multa vicifinn Vulnera dant; missas audit uterque dolens. Jamque toro nolunt pofthac concumbere in uno ; Sed frustra : fuit his unicus ille torus. At dormire fimul nolunt, citharâque cubile Diffociant ; medius limes et ifta tori. Sed quondam in fomnis noctu cum sternuat ille, Illa ftatim clamat, numen adesto tibi !! Num veras profers voces ?' fic ille ; refertque Conjux, ' Quod voluit mens mihi, verba fonant." * Siccine tu dicis, ducisque ex pectore verba ? Grata fonant : absit limes et iste torii' DATE OBOLUM BELISARIO. EN N! date vos Britoni; pauper, mancus, pede [claudus Haud Haud graviora queror, non vitæ tristia fata, Non astra; ex usu vix foret, ista queri. Nescio, quis genitor, materve : ergastula parvum More fuo (parvo daps mihi nulla fuit) Eduxêre; quoad potui, perferre labores Jusserunt; abiit, venit et alma dies, Mox labor accrevit ; sed tum mihi fortior ætas Accessit: peragens munia lætus eram. Prælia graffari tandem, quum milite princeps Indiget, et, quos vult, cogit in arma vagos : Quos inter, non pro meritis, trahor, atque revinctis Constringor manibus, donec in arma vocor. Heus ! vocor-arma fero liber, certamina pugnæ Audeo ; mens ardet pro patriâque mori. In Gallos quoties navalia fulmina nostrz Direxêre manus, funera quanta dedi ! Sed mox ipse vices subeo, confractaque inembra Perpetior : Perpetior : dolor heu! cedimus indecores. Nunc imbelle pecus, navis detrudimur imo, Dumque fames intùs, febris et ægra furit. Hîc itidèm felix videor, quem nulla peredit Efuries : febris difpulit ægra famem. Littora pertigimus; tenebris et carcere captos, Relliquias cladis, fpes fovet alma diu. At tandèm rapimus vectem, nudique necamus Custodes; portu folvimus atque ratem. Atque iterùm læti patrias invifimus oras, Et, quotquot poffunt, prælia plura cient. Sed me, quod doleo, jam tardat inutile corpus, Quod jam sola levet vestra benigna manus. Qualia me passum nóstis-communia fata : Rex vivat, vobis salvaque membra fient.' |