Zeventiende-eeuwsche opvattingen en theorieën over litteratuur in NederlandM. Nijhoff, 1918 - 222 էջ |
Այլ խմբագրություններ - View all
Zeventiende-eeuwsche opvattingen en theorieën over litteratuur in Nederland Anton Gerard van Hamel Ամբողջությամբ դիտվող - 1918 |
Common terms and phrases
acht algemeen alles Aristoteles bleef blijft blijspel boven brengen classieke Corneille critiek critisch deel dergelijke dichters dien drama eenheid eenige eigen einde eisch enkele evenwel Fransch-classicisme Fransche gebruik geest geheel geleerde gelijk geven geweest gezag goed groote handeling heel Homerus Hooft hoog Horatius ieder iets Immers invloed inzicht Italiaansche Italië Jan Vos juist komen konden kunst kunstleer kunstwetten kwam laatste land laten later leer letterkundige leven licht lijk maken meest menschen Meyer minder moest natuur Nederlandsche nieuwe Nil Volentibus Arduum nooit onze oordeel opdracht opvatting opzicht Ouden Pels personen Poetica poëzie practijk publiek regels richting Rodenburg Scaliger schrijvers sijn slechts smaak Spaansche spel spreekt spreken stof strenge stuk theorie tooneel tragedie treurspel tusschen vertaling volgens Vondel vooral voorbeeld voorrede waarin wanneer want weer weinig werk wetten wiens wijze wilde woorden zeggen zegt zekere zelf zelve zeventiende eeuw zien zijner zouden zulk
Սիրված հատվածներ
Էջ 154 - ... ipse sibi tradit spectator : non tarnen intus digna geri promes in scaenam, multaque tolles ex oculis, quae mox narret facundia praesens. ne pueros coram populo Medea trucidet, aut humana palam coquat exta nefarius Atreus, aut in avem Procne vertatur, Cadmus in anguem. quodcumque ostendis mihi sic, incredulus odi.
Էջ 89 - As when some one peculiar quality Doth so possess a man, that it doth draw All his affects, his spirits, and his powers, In their confluctions, all to run one way, This may be truly said to be a humour.
Էջ 41 - Natura fieret laudabile carmen, an arte, Quaesitum est : ego nee studium sine divite vena, Nee rude quid possit video ingenium ; alterius sic 410 Altera poscit opem res et conjurat amice.
Էջ 88 - Comedy is an imitation of the common errors of our life, which he representeth in the most ridiculous and scornful sort that may be, so as it is impossible that any beholder can be content to be such a one.
Էջ 189 - Dit treurspel treet voort op 130 vaerzen van tien en elf lettergreepen: naerdien de edele heer Ronsard, de vorst der Fransche dichteren, deze dichtmaet hooghdravender oordeelt, en beter van zenuwen voorzien, en gesteven dan d'Alexandrijnsche, van twalef en dertien lettergreepen, die, zoo veel langer, naer zijn oordeel, flaeuwer vallen, en meer op ongebonde rede trecken...
Էջ 34 - Le poème dramatique est une imitation, ou, pour en mieux parler, un portrait des actions des hommes ; et il est hors de doute que les portraits sont d'autant plus excellents qu'ils ressemblent mieux à l'original. La représentation dure deux heures, et...
Էջ 110 - Jeptha is een, en eenigh, en de verscheidenheit der bedrijven, en alle omstandigheden van tijt en plaetse 40 en andersins worden hier tot het uitvoeren en voltrecken van dezen eenigen handel geschickt: dewijl de schickelijcke t'zamenstellinge der bedrijven de ziel des treurspels genoemt wort, dat zonder deze niet rechtmaetigh kan bestaen, schoon 'er manhaftige uitspraeck, nochte zeden, nochte spreucken ont45 breecken.
Էջ 66 - C'est done bien vainement que nos Auteurs deceus, Bannissant de leurs vers ces ornemens receus, Pensent faire agir Dieu, ses Saints et ses Prophetes Comme ces Dieux eclos du cerveau des Poe'tes : Mettent a chaque pas le Lecteur en Enfer : N'offrent rien qu'Astaroth, Belzebuth, Lucifer. De la foy d'un Chrestien les mysteres terribles D'ornemens egayes ne sont point susceptibles.
Էջ 27 - Vous avez raison, messieurs, vous avez raison de vous moquer des songes d'Aristote et d'Horace , des rêveries de Heinsius et de Grotius, des caprices de Corneille et de Ben. Johnson, des fantaisies de Rapin et de Boileau. La seule règle des honnêtes gens , c'est la mode. Que sert une raison qui n'est point reçue, et qui peut trouver à redire à une extravagance qui pla'ît?
Էջ 151 - Jeptha, de hooftpersonaedje , uit den stamme van Manasse gesproten, en een doorluchtigh veltoverste, verschijnt hier nochte heel vroom, nochte onvroom, maer tusschen beide : want hy verliest door onweetenden yver, ongehoorzaemheit, en het overtreden der -wet en zijnen vaderlijcken plicht, den naem van eene volkome vromicheit, en staet hierom, voor zijne verzoeninge met Godt, en den aertspriester '), [waer na hy endelijck heilighlijck overlijdt, en namaels onder de Heiligen, als in triomfe, omgevoert...