ODE X.)

AD LY CEN.

-parcat.

Lycen monet, vt posita duritie sibi supplici p
Metrum quod I. 6.1

Extremum Tanain si biberes, Lyce, › I

Saevo nupta viro; me tamen asperas need
Porrectum ante fores objicere incolis

Plorares Aquilonibus,

Audis, quo strepitu janua, quo nemus
Inter pulchra satum tecta reinugiat
Ventis? et positas ut glaciet nives

Puro numine Jupiter?]
Ingratam Veneri pone superbiam ;
Ne currente retro funis eat rota.
Non te Penelopen difficilem procis

Tyrrhenus genuit parens.
O, quamvis neque te munera, nec preces,
Nec tinctus viola pallor amantium,
Nec vir Pieria pellice saucius

Curvat; supplicibus tuis

Parcas, nec rigida mollior aesculo,
Nec Mauris animum mitior anguibus.
Non hoc semper erit liminis aut aquae

Coelestis patiens latus.

20

ODE X. Cod. 1. Ad Lycen superbam in amantes. 1) C. 4. viveres, Gl. liberes. Tanais est remotissimus Thra ciae fluvius gelidus. C. Gu. biberis. 2) C. 4. asperum. C. Gu. asperis. 6) Al. Prorectum, projectum, i. e. prostratum. C. 1. foras, Gl. fores. 5) Al. Queis, sc. ventis. 6) C. 4. Gu. situm, al. sacrum. 7) Bentl. Sentis pro ventis. 9) Pone, i. e. depone, abjice superbiam, qua me amatorem contemnis, 10) Al. rota funis eat retro. 11) C.. Penelopin, Gl. haec omnes repudiavit sponsos. 12) Tyrrhenus, i. e. Italus, Etruscus. 15) C.1. Gl. Poeta hic vult intelligi, hanc meretricem etiam virum suum despexisse, unde ei pellicem superduxit nomine Pieriam. 16) Markland: Flectit pro curvat. 17). C. 4. nec frigida mollior aesculo. 18) Mauris, i. e. summe venenatis. Animum pro animo. 20) C. i. Gl. Non semper ero juvenis, utpossim super limen januaе tuae cubare, idque coelo pluvioso.

A D

ODE XI.

MERCURIUM.

Mercurium rogat, ut cantus sibi dictet, quibus animum
Lydes flectat in ejus amorem.
Metrum quale I., 2.

Mercuri, (nam te docilis magistro
Movit Amphion lapides, canendo)
Tuque, Testudo, resonare septem
Callida nervis,

Nec loquax olim, neque grata, nunc et
Divitum mensis, et amica templis;
Dic modos, Lyde quibus obstinatas
Applicet aures;

Quae, velut latis equa trima campis,
Ludit exsultim, metuitque tangi;
Nuptiarum expers, et adhuc protervo
Gruda marito.

Tu potes tigres, comitesque silvas
Ducere, et rivos celeres morari:
Cessit immanis tibi blandienti
Janitor aulae,

Cerberus; quamvis furiale centum
Muniant angues caput ejus, atque
Spiritus teter, saniesque manet
Ore trilingui.

Quin et Ixion, Tityosque vultu
Risit invito stetit urna paullum

10

15

ODE XI. Cod. 1. Frosphonetice Mercurio Lydaeque. 1) Docilis, C.1. Gl. doctus. 2) Amphion, Jovis ex Antiopa filius. 3) Testudo, lyra. 4) Callida, C. 1. Gl. docti rem callent. 5) Nec loquax, sonora, antequam Mercurius te latis. Trima, Gl. trium inveniret. 9) C. 4. velut campis · annorum. 11) Expers, nescia conjugii. 12) Crudelis, in tempestiva.13) Tu potes tigres, juxta fabulam Orphei. Comitesque i. e. ut te comitentur. 15) Tibi dulce canenti crudelis janitor inferni. 17-18) Plures hos duos versus emendare volunt ita:,,Cerberus; quanquam furiale centum Muniunt angues caput, ejulatque." (Conf. Bibl. cr. 1820, 1, 59). 21) Ixion, qui Iunoni stuprum inferre volens ad inferos detrusus est. Tityos immanis gigas, qui Latonam de stupro compellens, ab Apolline sagittis confossus est. C, en, Ision Titiusque viltu.

Sicca, dum grato Danai puellas

Carmine mulces.

Audiat Lyde scelus, atque notas
Virginum poenas, et inane lymphae
Dolium fundo pereuntis imo,

Seraque fata,

Quae manent culpas etiam sub Orco,
Impiae, nam quid potuere majus ?
Impiae sponsos potuere duro

Perdere ferro.

Una de multis, face nuptiali
- Digna, perjurum fuit in parentem
Splendide mendax, et in omne virgo
Nobilis aevum ;

Surge, quae dixit juveni marito;
Surge, ne longus tibi somnus, unde
Non times, detur; socerum, et scelestas
Falle sorores:

Quae, velut nactae vitulos leaenae,
Singulos, heu, heu! lacerant: ego illis
Mollior, nec te feriam, neque intra
Claustra tenebo.

Me pater saevis oneret catenis,
Quod viro clemens misero peperci,
Me vel extremos Numidarum in agros
Classe releget.

I, pedes quo te rapiunt et aurae,
Dum favet nox et Venus: i secundo
Omine; et nostri memorem sepulcre
Scalpe querelam.

25

30

35

40

45

50

23) Puellas, i. e. filias. 27) C. 1. pereuntes, Gl. pereuntis. 28) Markland: Certaque fata. 30) Al. quid nam. Impiae, i. e. detestandae. 31-32) Al. potuere ferro Perdere duro. 33) Face nuptiali, i. e. amore maritali. Hor. facem nupt. vocat matrimonium, quia ad faces noctibus nubebant. 84) G. 1. Gl. adjurantem contra patrem. 38) Unde, h. e. a patre meo, de cujus parte non speras tibi pervenire mortem. Surge, inquit, ne per somnum corporis ad somnum mortis pervenias. 41) C. 1. catulos. 42) Al. eheu! C. Gu. Singulis heu heu lac. 43) Nec te feriam, i. e. occidam. C. Gu. nec intra. 46) Al. demens. 47) Numidiae pars est ultima Africae, sicca et saxosa, ad quam in exilium religabantur rei, ut ibi columnas inciderent. 50) C.4. Venus s Secundo, sine: i. 52) C. 4. Sculpé.

ODE XII.

AD NEOBULE N.

Neobule, Hebri adolescentis amore capta, vitam agit inertem et desidiosam.

Metrum Ionicum a minore.

ט - טט | - - טט | - - טט | - - סט.

5

Miserarum est, neque Amori dare ludum, neque dulci
Mala vino lavere; aut exanimari, metuentes
Patruae verbera linguae. Tibi qualum Cythereae
Puer ales, tibi telas, operosaeque Minervae
Studium aufert, Neobule, Liparei nitor Hebri,
Simul unctos Tiberinis humeros lavit in undis,
Eques ipso melior Bellerophonte, neque pugno,
Neque segni pede victus: catus idem per apertum
Fugientes agitato grege cervos jaculari, et
Celer arto latitantem fruticeto excipere aprum. 10

ODE XII. C. 1. Ad Neobulem. Gl. addit: Scribft ad amicam, amantem Ébrum adolescentem, et detestatur, insuavem esse vitam sine alacritate et amore. 1) C. Gu. nec amori. 2) C. 4. examinari. C. Gu. metuentis. 3) C.1. Gl. Filius Veneris a monte Cythero. Puer, cupido alatus. 4) Operosae Minervae, i. e. muliebris operis, cui pracest Minerva. G. Gu. tedas. 5) G. 4. Neobole, Liparei, i. e. ex Lipara insula. G. Gu. Neubole. 7) G. 4. Gu. ipse melior Bellerophonte, qui equo alato Pegaso insidens chimaeram interfecit. 8) Victus, G.1. Gl. neque pugili, neque atletico certamine, neque fortitudine, neque velocitate. - Gatus i. e. doctus, sciens. G. Gu. per aperta. 9) G. 1. Fugientis. G. Gu, iaculari, sine et. 10) Al. arcto, alto. Fruticeto, i. e. virgulto. G. Gu. latitante fructiceto. (Metrum Codicum omnium differt quidem ab illo nostri impressi, sed hoc videtur esse optimum.)

ODE XIII.

AD FONTEM BANDUSIUM. Sacrificium fonti Bandusino promittit, ejusque amoenitatem summopere commendat.

Metrum ut Lib. I. Carm. 5.

O fons Bandusiae, splendidior vitro,

Dulci digne mero, non sine floribus · Cras donaberis haedo,

Cui frons turgida cornibus

Primis, et Venerem, et proelia destinat;
Frustra: nam gelidos inficiet tibi-
Rubro sanguine rivós

Lascivi suboles gregis.

Te flagrantis atrox hora Caniculae
Nescit, tangere: tu frigus amabile
Fessis vomere tauris

Praebes, et pecori vago.

Fies nobilium tu quoque fontium,
Me dicente cavis impositam ilicem
Saxis, unde loquaces
Lymphae desiliunt tuae.

5

10

15

ODE XIII. C. 1. Ad fontem Bandusium, qui est in Sabi nis. Al. Bandusiae, Blandusiae. 3) C. 1. Gl. Ipse enim haedus coronabitur floribus. Amphibolicum tamen est, utrum dicat Hor., donaberis haedo floribus, an haedo floribus coronato. 4) G. 4. fons. Al. frons horrida. 5) Primis, i. e. incipientibus. C. 4. destinet, i. e. meditatur et disponit. Maturi enim et appetere Venerem, et propterea pugnare consueverant. G. Gu. Primus. 6) Tibi, i. e. in honorem tuum. Bentl. liquidos pro gelidos. 8) C. 1 et 4. soboles, Gl. ise haedus filius lascivae caprae. 9) C. 1. ora. C. Gu, flagrantius. 10) C. Gu. Nescis. 13) C. 1. bilum.