και λαθών, κέντρον ξύνοιδε δηξίθυμον ιμέρου. ΙΟ49

ΣΑΜΨΩΝ. ζυγομαχήσασιν θαμίζουσ' έν φίλοις ξυναλλαγαί έτερόν έστιν η προδουσα, κάν γάμοις ανδροφθόρος.

ΧΟΡΟΣ. αρετήν ού φημ’ ουδέ τιν' αλκήν, ουδ' ευτραπέλου δώρον γλώσσης, ουδ' ευειδές σώμα μεγασθενές, ουδ' οπόσον κλέος, ήτορ δαμάσαι το γυναικείον" τί δ' αν είη τούτ' εύστοχος άν τις μόγις εξεύροι πάντοσ’ έρευνών, είτε πανήμερον είθ' έφθήμερον, ως οι το πάλαι καλχαίνοντες

обо τα σα δείν' αινίγματα, Σάμψων. τούτων και ένεκ' ουκ εύμαρες ούτω την νυόν ουκ ήν την από Τίμνας σου προελέσθαι τον πολύ χείρω λέκτρων μετέχειν, τον παρανύμφιον" ουδ' αυ γαμικών ρεϊ' ελύθησαν θεσμοί σπονδών, ουδ' αυ Δηλίλη αιμύλ' έδρασεν, μοιρόκραντον

Had shorn the fatal harvest of thy head,

Is it for that such outward ornament

Was lavished on their sex, that inward gifts
Were left for haste unfinished, judgment scant,
Capacity not raised to apprehend

Or value what is best

1030

In choice, but oftest to affect the wrong?
Or was too much of self-love mixed,
Of constancy no root infixed,
That either they love nothing, or not long?

Whate'er it be, to wisest men and best,
Seeming at first all heavenly under virgin veil,
Soft, modest, meek, demure,
Once joined, the contrary she proves, a thorn
Intestine, far within defensive arms
A cleaving mischief, in his way to virtue
Adverse and turbulent; or by her charms
Draws him awry enslaved
With dotage, and his sense depraved
To folly and shameful deeds, which ruin ends.

1040

της σης κεφαλής κείρασα θέρος.
μών ότι μορφής δώρον έχουσιν,

1070
χάριν ωραίαν αμέγαρτον,
τά γε της ψυχής φρόνιμ' ελλείπουσ’

ατέλεστ’ άλλως,
το γε βέλτιστον μη διακρίνειν;
νούς σφιν άωρος και σμικρολόγος,

των τε κακίστων
τα γε πόλλ' είωθεν έχεσθαι
ή τα προς αυτών σπεύδουσι λίαν,
μηδε φιλούσαι φιλίαν τηρούσ',
άργας φρένας αρρίζωτοι;

Ιο8ο όττι ποτ' ήν, ει και σοφίαν τις άριστεύεσκε,

δόξας διαν ιδείν και παρθενικαίς οθόναισιν αιδώ θ' έσσαμέναν και κεδνόν σχήμα κατηφές, γήμας εύρε νέαν, σίνος έμφυτον, ου ποτε φυκτών όπλων φυλακαίς, κέντρον ες αεί:

των γάρ καλών

δεμένον θορύβω κωλύει, δούλόν τε δολορραφία παρακόπτει αισχρουργείν δι' ατασθαλίας τα δ' έκυρσεν ολέθρου.

What pilot so expert but needs must wreck,

Embarked with such a steers-mate at the helm ?

Favoured of Heaven, who finds

One virtuous, rarely found,

That in domestic good combines.

Happy that house ! his way to peace is smooth.

1090

ΙΙΟΟ

τοιούτου γε τυχών οίακονόμου, ξυνετός περ,
τίς ποτε ναύκληρος φύγε μη καταποντισθήναι ;

ευδαίμων, δς κίχε,
και σπανία τύχα,

εύζυγον έστιού-
χον άλοχον απειρόκακον,

εύεστώ τ’ άπονον
αρετά δ' αντίβιόν θ' ορμάν

καταπαλαίουσα, και

παρατροπας σφάλλου-
-σα, θεοίς κάλλιστα προσάδει.
προς τάδ' ο πάσιν ανάσσων
δυσαπάλλακτον διαπαντός

θηκε, τον άρσενα
τας θηλείας εν παντί τρόπο

παντοκράτορ' είναι:
είτ’ εύκολον είτε σύνοφρυν,
δεϊ νιν υποπτήσσουσαν κατέχειν"

δρών τόδ', αμώμητος
διατελέσει ζων,
ουδέ γυναικοκρα-
-τούμενος εκδίκως
εν φοβερά φρενί.