Θεὸν φιλοῦσι τὴν πόλιν τ ̓ ἀπεμπολᾶν. γενναῖον ἡγήσαντο καὶ καλὸν τόδε, ἐφ ̓ ᾧ τε λύτρα λαμβάνειν τιν' εἰκότα. ἔα· κραυγῇ διαῤῥαγέντ ̓ ἂν οὐρανὸν λέγοις. ΧΟΡΟΣ. δῆλοι γὰρ ἀναβοῶντες οἱ ξυνηγμένοι, ἀνόμματον δεθέντα τὸν δεινὸν πάλαι ὁρῶντες, ἢ σθένους τι θαυμαστὸν τέκμαρ. ΜΑΝΩΣ. χαίρων ἂν, εἰ καὶ πάνθ ̓ ὅσ ̓ ἐν κλήρῳ πάρα 1530 1540 And quit. Not wanting him, I shall want nothing. CHORUS. Fathers are wont to lay up for their sons, It shall be my delight to tend his eyes, Of faithful soldiery, were not his purpose To use him further yet in some great service; Useless, and thence ridiculous, about him. And since his strength with eyesight was not lost, CHORUS. Thy hopes are not ill-founded, nor seem vain, 1490 1500 αὐτοῦ παρόντος, οὐδενός με δεῖ ποτε. ΧΟΡΟΣ. ὑπέρ γε τέκνων πατέρα δεῖ προμηθίας, 1550 σὺ δ ̓ ἀντὶ τοῦ σοῦ πάντ ̓ ἂν ἀποβαλεῖν θέλοις· ἐμοὶ γὰρ ὀμμάτων μὲν ἀσμένῳ μάλα οἴκοι, μεγαυχεῖ θ ̓ ὧν δέδρακ ̓ ἀγάλματι πρέποντα, κυμαίνουσαν ὤμοισιν τρίχα θαμβοῦντι, τὴν ἐθνῶν ποθ ̓ εἵρξασαν μένος. 1560 καὶ δὴ πέπεισμαι μήποτ ̓ ἂν στέρξαι Θεὸν τόνδ' αὖθις ἰσχύοντα σὺν κομῶν τροφῇ τῶν ἀντὶ πιστῆς κρᾶτα πέρι τεταγμένων φρουρᾶς, ἐν ἄλλοις εἴ γε μὴ κλεινοῖς τέ νιν διακονεῖν ἔσωσεν· οὐδ ̓ ἀργὸν γέρας οἶμαί νιν ἐκλάζοντα καὶ νωθρὸν τρέφειν. ὡς δ ̓ οὐ ξυνεκπεσόντος ὀφθαλμοῖς σθένους, εἴη ξυναναλαβεῖν νιν ὀφθαλμοὺς σθένει. ΧΟΡΟΣ. εὖ δῆτ ̓ ἔοικας οὔτ ̓ ἄρ ̓ ἐλπίδων μάτην Of his delivery, and thy joy thereon MANOAH. I know your friendly minds, and-O, what noise! CHORUS. Noise call you it? or universal groan, As if the whole inhabitation perished! Blood, death, and deathful deeds, are in that noise. Ruin, destruction at the utmost point. MANOAH. Of ruin indeed methought I heard the noise. CHORUS. Thy son is rather slaying them; that outcry MANOAH. Some dismal accident it needs must be. What shall we do, stay here or run and see? CHORUS. Best keep together here, lest, running thither 1510 1520 τούτων ἔχεσθαι, τήν θ ̓ ὁμόσπορον χαρὰν καλῶς ἔδειξας, ὡς φιλόστοργος πατήρ. τῶν δ ̓ ἡμὶν ἀμφοῖν, οἷα δευτέροις, μέτα. ΜΑΝΩΣ. ἀλλ ̓ εὐμενεῖς μὲν ὄντας εὖ γ ̓ ἐπίσταμαι κτύπον μὲν οὖν, μᾶλλον δὲ πάγκοινόν τινα ἐν αἱματωπῷ καὶ πολυκτόνῳ φόνῳ αὕτως κατ ̓ ἄκρας, αυτόπρεμν ̓ ὀλωλότων. ΜΑΝΩΣ. ὀλωλότων γὰρ ὡς, ψόφου κατῃσθόμην. παπαῖ· τὸν υἱὸν, οὐ λήγουσι γὰρ, κατέκτανον. ΧΟΡΟΣ. μᾶλλον γ ̓ ὑπ ̓ αὐτοῦ κατθανόντας ἂν λέγοις. ἑνὸς γὰρ οὐκ ἂν ἦν ποθ ̓ ἡ δεινὴ βοή. ΜΑΝΩΣ. οἰκτρόν τι συμβέβηκεν, εὔδηλον τόδε. οὔκουν ἐκεῖσε, τοῦ βλέπειν, δραμεῖν χρεών; ΧΟΡΟΣ. οὐκ, ἀλλὰ τἀνθάδ ̓ ἀσφαλέστερ ̓, ὡς ἐκεῖ M 1570 1580 |