18 Lover and friend thou bast removed, And severed from me far: And as in darkness are. 70 A PARAPHRASE ON PSALM CXIV. This and the following Psalm were done by the Author at fifteen years old. 5 10 The high, huge-bellied mountains skip like rams Amongst their ewes, the little hills like lambs. Why fled the ocean? and why skipt the mountains ? Why turned Jordan tow'rd his crystal fountains ? Shake, earth, and at the presence be aghast 15 Of Him that ever was, and ay shall last; That glassy floods from rugged rocks can crush, And make soft rills from fiery flint-stones gush. PSALM CXXXVI. Let us with a gladsome mind For his mercies ay endure, Ever faithful, ever sure. For his, &c. For his, &c. 10 Who by his wisdom did create Who did the solid Earth ordain Who by his all-commanding might And caused the golden-tressed sun The horned moon to shine by night, He with his thunder-clasping hand And in despite of Pharaoh fell, The ruddy waves he cleft in twain The floods stood still like walls of glass, But full soon they did devour His chosen people he did bless TO In bloody battle he brought down For his, &c. For his, &c. For his, &c. For his, &c. For his, &c. For his, &c. For his, &c. For his, &c. For his mercies ay endure, JOANNIS MILTONI LONDINENSIS POEMATA. Quorum pleraque intra Annum Ætatis Vigesimum conscripsit. Hæc quæ sequuntur de Authore testimonia, tametsi ipse intelligebat non tam de se quam supra se esse dicta, eo quod præclaro ingenio viri, nec non amici ita fere solent laudare, ut omnia suis potius virtuti. bus, quam veritati congruentia nimis cupide affingant, noluit tamen horum egregiam in se voluntatem non esse notam; cum alii præsertim ut id faceret magnopere suaderent. Dum enim nimiæ laudis invidiam totis ab se viribus amolitur, sibique quod plus æquo est non attributum esse mavult, judicium interim hominum cordatorum atque illustrium quin summo sibi honori ducat, negare non potest. Joannes Baptista Mansus, Marchio Villensis, Nea politanus, ad Joannem Miltonium Anglum. Ut mens, forma, decor, facies, mos, si pietas sic, Non Anglus, verùm hercle Angelus ipse fores. Ad Joannem Miltonem Anglum triplici poeseos lau rea coronandum, Graca nimirum, Latina, atque Hetrusca, epigramma Joannis Salsilli Romani. Cede Meles, cedat depressa Mincius urna; Sebetus Tassum desinat usque loqui : Nam per te, Milto, par tribus unus erit. Ad Joannem Miltonum. Selvaggi Al Signior Gio. Miltoni nobile Inglese. UDR. 10 15 ERGIMI all' Etra d Clio Non più del Biondo Dio Diensi a merto maggior, maggiori i fregi, A' celeste virtù celesti pregi. Non puo l'oblio rapace Su l'arco di mia cetra un dardo forte Virtù m'adatti, e feriro la morte. Separata dal mondo, Questa feconda så produrre Eroi, Ch' hanno a ragion del sovruman tra noi. Quella gli è sol gradita, Lungi dal Patrio lido Ch' udio d' Helena il grido E per poterla effigiare al paro Dalle più belle Idee trasse il più raro. Dal giglio e dalla rosa, Formano un dolce suon diverse Chorde, Fan varie voci melodia concorde. 20 25 30 |