Tu nimium felix intra tua moenia claudis

75 Quicquid formosi pendulus orbis habet. Non tibi tot coelo scintillant astra sereno

Endymioneæ turba ministra deæ,
Quot tibi, conspicuæ formáque auróque, puellæ
Per medias radiant turba videnda vias.

80 Creditur huc geminis venisse invecta columbis

Alma pharetrigero milite cincta Venus,
Huic Cnidon, et riguas Simoentis flumine valles,

Huic Paphon, et roseam posthabitura Cyprou.
Ast ego, dum pueri sinit indulgentia cæci, 85

Monia quam subito linquere fausta paro;
Et vitare procul malefide infamia Circes

Atria, divini Molyos usus ope.
Stat quoque juncosas Cami remeare paludes,

Atque iterum raucæ murmur adire Scholæ. 90 Interea fidi parvum cape munus amici,

Paucaque in alternos verba coacta modos.

ELEGIA SECUNDA.

(Anno Ætatis 17.) In obitum Præconis Academici Cantabrigiensis. Te, qui conspicuus baculo fulgente solebas

Palladinm toties cre ciere gregem,
Ultima præconum preconem te quoque sæva

Mors rapit, officio nec favet ipsa suo,
Candidiora licet fuerint tibi tempora plumis 5

Sub quibus accipimus delituisse Jovem ;
O dignus tamen Hæmonio juvenescere succo,

Dignus in Æsonios vivere posse dies,
Dignus quem Stygiis medicâ revocaret ab undis
Arte Coronides, sæpe rogante dea.

10 Tu si jussus eras acies accire togatas,

Et celer à Phoebo nuncius ire tuo, Talis in Iliaca stabat Cyllenius aula

Alipes, æthereâ missus ab arce Patris.
Talis et Eurybates ante ora furentis Achillei 15

Retulit Atridæ jussa severa ducis.
Magna sepulchrorum regina, satelles Averni,

Sæva nimis Musis, Palladi sæva nimis,

Quin illos rapias qui pondus inutile terræ,

Turba quidem est telis ista petenda tuis. 20 Testibus hunc igitur pullis, Academia, luge,

Et madeant lachrymis nigra feretra tuis. Fundat et ipsa modos querebunda Elegëia tristes,

Personet et totis noenia mæsta scholis.

ELEGIA TERTIA.

(Anno Ætatis 17.) In obitum Præsulis W'intoniensis. MESTus eram, et tacitus nullo comitante sedebam,

Hærebantque animo tristia plura meo, Protinus en subiit funestæ cladis imago

Fecit in Angliaco quam Libitina solo; Dum procerum ingressa est splendentes marmore

Dira sepulchrali mors metuenda face; (turres, Pulsavitque auro gravidos et jaspide muros,

Nec metuit satrapum sternere falce greges. Tunc memini clarique ducis, fratrisque verendi Intempestivis ossa cremata rois;

10 Et memini Heroum quos vidit ad æthera raptos,

Flevit et amissos Belia tota duces.
At te præcipuè luxi, di nissime Prasul,

Wintoniæque olim gloria magna tuæ;
Delicui fletu, et tri ti sic ore querebar,

15 Mors fera, Tartareo diva secunda Jovi, Nonne satis quod sylva tuas persentiat iras,

Et quod in herbosos jus tibi detur a.uros, Quodque afilata tuo marcescant lilia tabo,

Ec crocus, et pulchræ Cypridi sacra rosa, 20 Nec sinis iit semper fluvio contermina quercus

Miretur lapsus prætereuntis aquæ !
Et tivi succumbit, liquido quæ plurima ccelo

Evehitur pennis, quamlibet augur avis,
Et

quæ mille nigris errant animalia sylvis, 25 Et quod alunt mutum Proteos antra pecus. Invida, tanti tibi cum sit concessa potestas ;

Quid juvat humana tingere cæde manus ? Nobileque in pectus certas acuisse sayittas,

Semideamque animam sede fugasse sua ? 30

Talia dum lacrymans alto sub pectore volvo,

Roscidus occiduis Hesperus exit aquis, Et Tartessiaco submerserat æquore currum

Phæbus, ab Eoo littore mensus iter. Nec mora, membra cavo posui refovenda cubili 35

Condiderant oculos noxque soporque meos :
Cum mihi visus eram lato spatiarier agro,

Heu nequit ingenium visa referre meum.
Ilic puniceâ radiabant omnia luce,
Ut matutino cum juga sole rubent.

40 Ac veluti cum pandit opes Thaumantia proles,

Vestitu nituit multicolore solum.
Non dea tam variis ornavit floribus hortos

Alcinoi, Zephyro Chloris amata levi.
Flumina vernantes lambunt argentea campos 45

Ditior Hesperio davet arena Tago.
Serpit odoriferas per opes levis aura Favoni,

Aura sub innumeris humida nata rosis,
Talis in extremis terræ Gangetidis oris
Luciferi regis fingitur esse domus.

50 Ipse racemiferis dum densas vitibus umbras

Et pellucentes miror ubique locos,
Ecce mihi subito Præsul Wintonius astat,

Sidereum nitido fulsit in ore jubar;
Vestis ad auratos defluxit candida talos,

55 Insula divinum cinxerat alba caput. Dumque senex tali incedit venerandus amictu,

Intremuit læto florea terra sono.
Agmina gemmatis plaudunt cælestia pennis,
Pura triumphali personat æthra tuba.

GO Quisque novum amplexu comitem cantuque salutat,

Hosque aliquis placido misit ab ore sonos ; • Nate veni, et patrii felix cape gaudia regni,

Seinper ab hinc duro, nate, labore vaca.' Dixit, et aligeræ tetigerunt nablia turmæ, OS

At mihi cum tenebris aurea pulsa quies. Flebam turbatos Cephaleiâ pellice sonnos,

Talia contingant somnia sæpe mihi.

ELEGIA QUARTA.

(Anno ætatis 18.) Ad Thomam Junium præceptorem suum, apud mer

catores Anglicos Hamburgæ agentes, pastoris mti

nere fungentem. CURRE per immensum subito, mea littera, pontum,

I, pete Teutonicos læve per æquor agros ;
Segnes rumpe moras, et nil, precor, obstet eunti,

Et festinantis nil remoretur iter.
Ipse ego Sicanio frænantem carcere ventos

5
Eolon, et virides sollicitabo Deos,
Cæruleamque suis cumitatam Dorida Nymphis,

Ut tibi dent placidam per sua regna viam. At tu, si poteris, celeres tibi sume jugales, Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri ;

1

Bisque novo terram sparsisti, Chlori, senilem 38
Gramine, bisque tuas abstulit Auster

opes :
Necdum ejus licuit mihi lumina pascere vultu,

Aut linguæ dulces aure bibisse sonos.
Vade igitur, cursuque Eurum præverte sonorum,

Quàm sit opus monitis res docet, ipsa vides. 40
Invenies dulci cum conjuge fortė sedentem,

Mulcentem gremio pignora chara suo,
Forsitan aut veterum prælarga volumina patrum

Versantem, aut veri biblia sacra Dei,
Calestive animas saturantem rore tenellas, 45

Grande salutiferæ religionis opus.
Utque solet, multam sit dicere cura salutem,

Dicere quam decuit, si modo adesset, herum.
Hæc quoque, paulum oculos in humum defixa mo.

Verba verecundo sis memor ore loqui : [destos
Hæc tibi, si teneris vacat inter præli Musis, 51

Mittit ab Angliaco littore fida manus,
Accipe sinceram, quamvis sit sera, salutem ;

Fiat et hoc ipso gratior illa tibi.
Sera quidem, sed vera fuit, quam casta recepit 55

Icaris å lento Penelopeia viro.
Ast ego quid volui manifestun tollere crimen,

Ipse quod ex omni parte levare nequit ?
Arguitur tardus meritò, noxamque fatetur,
Et pudet officium deseruisse suum.

60
Tu modo da veniam fasso, veniamque roganti,

Crimina diminui, quæ patuere, solent.
Non ferus in pavidos rictus diducit Hiantes

Vuluifico pronos nec rapit ungue leo.
Sæpe sarissiferi crudelia pectora Thracis

65
Supplicis ad moestas delicuere preces.
Extensæque manus avertunt fulminis ictus,

Placat et iratos hostia parva Deos.
Jamque diu scripsisse tibi fuit impetus illi,
Neve moras ultra ducere passus Amor ;

70
Nam vaga Fama refert, heu nuntia vera malorum!

In tibi finitimis bella tumere locis,
Teque tuamqne urbem truculento milite cingi,

Et jam Saxonicos arma parasse duces,
Te circum latè campos populatur Enyo,

76
Et sata carne virům jam cruor arva rigat;