Page images
PDF
EPUB

IV. In eandem.

QUEM modo Roma suis devoverat impia diris,
Et Styge damnarat Tænarioque sinu,

Hunc, vice mutata, jam toilere gestit ad astra,
Et cupit ad superos evehere usque Deos.

V.-In inventorem bombarda.

LAPETIONIDEM laudavit cæca vetustas,
Qui tulit ætheream solis ab axe facem ;
At mihi major erit, qui lurida creditur arma,
Et trifidum fulmen surripuisse Jovi.

VI. Ad Leonoram Roma canentem.

ANGELUS unicuique suus (sic credite gentes)
Obtigit æthereis ales ab ordinibus.
Quid mirum? Leonora, tibi si gloria major?
Nam tua præsentem vox sonat ipsa Deum.
Aut Deus, aut vacui certè mens tertia coli
Per tua secretò guttura serpit agens;
Serpit agens, facilisque docet mortalia corda
Sensim immortali assuescere posse sono.
Quòd si cuncta quidem Deus est, per cunctaque fusus,
In te unâ loquitur, cætera mutus habet.

VII. Ad eandem.

ALTERA Torquatum cepit Leonora poetam,
Cujus ab insano cessit amore furens.
Ah miser ille tuo quantò felicius ævo
Perditus, et propter te, Leonora, foret!
Et te Pieriâ sensisset voce canentem
Aurea maternæ fila movere lyræ:
Quamvis Dircæo torsisset lumina Pentheo
Sævior, aut totus desipuisset iners,
Tu tamen errantes cæcâ vertigine sensus
Voce eadem poteras composuisse tuâ;

Et poteras, ægro spirans sub corde, quietem
Flexanimo cantu restituisse sibi.

10

[blocks in formation]

VIII. Ad eandem.

CREDULA quid liquidam Sirena Neapoli jactas,
Claraque Parthenopes fana Achelöiados,
Littoreamque tua defunctam Naiada ripa
Corpora Chalcidico sacra dedisse rogo?
Illa quidem vivitque, et amoenâ Tibridis undâ
Mutavit rauci murmura Pausilipi.

Illic Romulidûm studiis ornata secundis,
Atque homines cantu detinet atoue Deos.

IX.-Apologus de Rustico et Hero.

RUSTICUS ex malo sapidissima poma quotannis
Legit, et urbano lecta dedit Domino;
Hinc incredibili fructûs dulcedine captus
Malum ipsam in proprias transtulit areolas.
Hactenus illa ferax, sed longo debilis ævo,

Mota solo assueto, protenùs aret iners.
Quod tandem ut patuit Domino, spe lusus inani,
Damnavit celeres in sua damna manus;
Atque ait, heu quantò satius fuit illa Coloni
(Parva licet) grato dona tulisse animo!

10

Possem ego avaritiam frænare, gulamque voracem: Nunc periere mihi et foetus et ipse parens.

X.-Ad Christinam Suecorum Reginam,
nomine Cromwelli.

BELLIPOTENS Virgo, septem Regina Trionum,
Christina, Arctoï lucida stella poli!
Cernis, quas merui dura sub casside rugas,
Utque senex armis impiger ora tero;
Invia fatorum dum per vestigia nitor,
Exequor et populi fortia jussa manu.
Ast tibi submittit frontem reverentior umbra
Nec sunt hi vultus Regibus usque truces.

525

SYLVARUM LIBER

Inobitum Procancellarii, medici.

(Anno ætatis 17.)

PARERE fati discite legibus,

Manusque Parcæ jam date supplices Qui pendulum telluris orbem

läpete collitis nepotes.

Vos si relicto mors vaga Tænaro
Semel vocârit flebilis, heu moræ

Tentantur incassum, dolique;

Per tenebras Stygis ire certum est.

5

[blocks in formation]

15

Quem larva Pelidis peremit

Ense Locro, Jove lacrymante. Sic triste fatum verba Hecatëia Fugare possint, Tellegoni parens Vixisset infamis, potentique Ægiali soror usa virgâ.

Numenque trinum fallere si queant

Artes medentûm, ignotaque gramina,
Non gnarus herbarum Machaon

Eurypyli cecidisset hastâ.

Læsisset nec te, Philyreie,
Sagitta Echidnæ perlita sanguine,
Nec tela te fulmenque avitum
Cæse puer genetricis alvo.
Tuque O alumno major Apolline,
Gentis togatæ cui regimen datum,
Frondosa quem nunc Cirrha luget,
Et mediis Helicon in undis,

20

25

30

[blocks in formation]

Jam præfuisses Palladio gregi
Lætus, superstes, nec sine gloria:
Nec puppe lustrasses Charontis
Horribiles barathri recessus.
At fila rupit Persephone tua
Irata, cum te viderit, artibus
Succoque pollenti, tot atris
Faucibus eripuisse mortis.

Colende Præses, membra precor tua
Molli quiescant cespite, et ex tuo
Crescant rosæ, calthæque busto,
Purpureoque Hyacinthus ore.
Sit mite de te judicium Æaci,
Subrideatque Ætuæa Proserpina,
Interque felices perennis
Elysio spatiere campo.

In Quintum Novembris.

(Anno Ætatis 17.)

JAM pius extrema veniens läcobus ab arcto,
Teucrigenas populos, latéque patentia regna
Albionum tenuit, jamque inviolabile foedus
Sceptia Caledoniis conjunxerat Anglica Scotis:
Pacificusque novo felix divesque, sedebat
In solio, occultique doli securus et hostis:
Cum ferus ignifluo regnans Acheronte tyrannus,
Eumenidum pater, æthereo vagus exul Olympo,
Forte per immensum terrarum erraverat orbem,
Dinumierans sceleris socios, vernasque fideles,
Participes regni post funera mosta futuros;
Hic tempestates medio ciet aëre diras,
Illac unanimes odium struit inter amicos,
Armat et invictas in mutua viscera gentes;
Regnaque olivifera vertit florentia pace,
Et quoscunque videt puræ virtutis amantes,
Hos cupit adjicere imperio, fraudumque magister
Tentat inaccessum sceleri corrumpere pectus;
Insidiasque locat tacitas, cassesque latentes
Tendit, ut incautos rapiat, seu Caspia Tigris
Insequitur trepidam deserta per avia prædam
Nocte sub illuni, et somno nictantibus astris.

5

10

15

20

Talibus infestat populos Summanus et urbes
Cinctus cæruleæ fumanti turbine flammæ.
Jamque fluentisonis albentia rupibus arva
Apparent, et terra Deo dilecta marino,
Cui nomen dederat quondam Neptunia proles,
Amphitryoniaden qui non dubitavit atrocem,
Equore tranato, furiali poscere bello,
Ante expugnatæ crudelia sæcula Troja.

25

30

35

40

45

At simul hanc opibusque et festá pace beatam Aspicit, et pingues donis Cerealibus agros, Quodque magis doluit, venerantem numina veri Sancta Dei populum, tandem suspiria rupit Tartareos ignes et luridum olentia sulphur; Qualia Trinacria truxa ab Jove clausus in Ætna Efflat tabifico monstrosus ab ore Tiphoeus. Ignescunt oculi, stridetque adamantinus ordo Dentis, ut armorum fragor, ictaque cuspide cus is Atque pererrato solum hoc lacrymabile mundo Inveni, dixit, gens hæc mihi sola rebellis, Contemtrixque jugi, nostraque potentior arte. Illa tamen, mea si quicquam tentamina possunt, Non feret hoc impune diu, non ibit inulta. Hactenus; et piceis liquido natat aëre pennis; Quà volat, adversi præcursant agmine venti, Densantur nubes, et crebra tonitrua fulgent. Jamque pruinosas velox superaverat Alpes, Et tenet Ausoniæ fines: a parte sinistra Nimbifer Appenninus erat, priscique Sabini, Dextra venificiis infamis Hetruria, nec non Te furtiva, Tibris, Thetidi videt oscula dantem ; Hinc Mavortigenæ consistit in arce Quirini. Reddiderant dubiam jam sera crepuscula lucem, Cum circumgreditur totam Tricoronifer urbem, Panificosque Deos portat, scapulisque virorum Evehitur, præeunt submisso poplite reges, Et mendicantum series longissima fratrum; Cereaque in manibus gestant funalia cæci, Cimmeriis nati in tenebris, vitamque trahentes. Templa dein multis subeunt lucentia tædis (Vesper erat sacer iste Petro) fremitusque canentum S pe tholos implet vacuos, et inane locorum. Qualiter exululat Bromius, Bromiique caterva,

50

55

60

« ՆախորդըՇարունակել »