Ipse ego Sicanio frænantem carcere ventos Æolon, et virides sollicitabo Deos, Cæruleamque suis comitatam Dorida Nymphis, Ut tibi dent placidam per sua regna viam. At tu, si poteris, celeres tibi sume jugales, Vecta quibus Colchis fugit ab ore viri; Aut queis Triptolemus Scythicas devenit in oras, Gratas Eleusina missus ab urbe puer. 5 10 Atque ubi Germanas flavere videbis arenas, Præsul, Christicolas pascere doctus oves; Hei mihi quot pelagi, quot montes interjecti, Me faciunt alia parte carere mei! 20 Charior ille mihi, quam tu, doctissime Graium, Cliniadi, pronepos qui Telamonis erat; Quamque Stagyrites generoso magnus alumno, 25 Quem peperit Lybico Chaonis alma Jovi. Qualis Amyntorides, qualis Philyrëius heros Myrmidonum regi, talis et ille mihi. Primus ego Aonios illo, præeunte, recessus 5 Sicanio] The two first syllables of Sicanius,' are used either long or short. 5 frænantem] Ov. Met. xiv. 224, ' Æolon Hippotaden frænuntem carcere ventos.' Warton. 24 Cliniadi] Alcibiades, the son of Clinias, descended from a son of the Telamonian Ajax. Warton. Lustrabam, et bifidi sacra vireta jugi; Pieriosque hausi latices; Clioque favente, Castalio sparsi læta ter ora mero. 30 35 41 Flammeus at signum ter viderat arietis Æthon, 45 Sera quidem, sed vera fuit, quam casta recepit 55 Icaris a lento Penelopeia viro. 33 viderat] Some editions' vidit,' as Tonson's, in 1695, and 1727. Todd. 49 modestos] Ov. Am. iii. vi. 67. 'Illa oculos humum dejecta modestos.' Warton. გა Ast ego quid volui manifestum tollere crimen, Et sata carne virum jam cruor arva rigat; 4 solus] Ov. Met. xiv. 217, Solus, inops, exspes,' &c. 10 75 80 85 Sede peregrina quæris egenus opem Patria dura parens, et saxis sævior albis Spumea quæ pulsat littoris unda tui, Siccine te decet innocuos exponere fœtus, Siccine in externam ferrea cogis humum, Et sinis ut terris quærant alimenta remotis Quos tibi prospiciens miserat ipse Deus; Et qui læta ferunt de cœlo nuntia, quique, Quæ via post cineres ducat ad astra, docent? Digna quidem Stygiis quæ vivas clausa tenebris, Æternaque animæ digna perire fame! Haud aliter vates terræ Thesbitidis olim Pressit inassueto devia tesqua pede, Desertasque Arabum salebras, dum regis Achabi Effugit, atque tuas, Sidoni dira, manus: Talis et horrisono laceratus membra flagello, Paulus ab Æmathia pellitur urbe Cilix. Piscosæque ipsum Gergesse civis Iesum Finibus ingratus jussit abire suis. 103 At tu sume animos, nec spes cadat anxia curis, 105 At nullis vel inerme latus violabitur armis, 110 100 Sidoni] Jezebel, the wife of Ahab, daughter of Ethbaal, king of the Sidonians. Warton. 106 decolor] Exsanguisque Metus.' Stat. Theb. vii. 49. and Milton ad. Quint. Nov. 148. (Syl. Liber.) Ille tibi custos, et pugil ille tibi; Inque fugam vertit quos in Samaritadas oras 115 Cornea pulvereum dum verberat ungula campum, ELEG. V. ANNO ETATIS 20. IN ADVENTUM VERIS. IN se perpetuo Tempus revolubile gyro 5 123 Et] For many obvious reasons, 'At' is likely to be the true reading. Warton. mihi] This change of person from Nobis' in the former line, again occurs. |