Sarmenti scurrae pugnam Messique Cicirri, Musa, velim memores, et quo patre natus uterque Contulerit lites. Messi clarum genus Osci; Sarmenti domina exstat: ab his majoribus orti Ad pugnam venere. Prior Sarmentus: Equi te Esse feri similem, dico. Ridemus, et ipse Messius: Accipio; caput et movet. O, tua cornų Ni ioret exsecto frons, inquit, quid faceres, cum Sic mutilus miniteris? At illi foeda cicatrix Setosam laevi frontem turpaverat oris.
Campanum in morbum, in faciem permulta jocatus, Pastorem saltaret uti Cyclopa, rogabat:
Nil illi larva aut tragicis opus esse cothurnis. Multa Cicirrus ad haec: donasset jamne catenam 65 Ex voto Laribus, quaerebat: scriba quod esset, Deterius nihilo dominae jus esse. Rogabat Denique, cur unquam fugisset, cui satis una Farris libra foret, gracili sic, tamque pusillo? Prorsus jucunde coenam produximus illam. Tendimus hinc recta Beneventum, ubi sedulus hospes Paene macros arsit dum turdos versat in igni: Nam vaga per veterem dilapso flamma culinam Vulcano, summum properabat lambere tectum. Convivas avidos coenam servosque timentes Tum rapere atque omnes restinguere velle videres. Incipit ex illo montes Apulia notos
Ostentare mihi, quos torret Atabulus, et quos Nunquam erepsemus, nisi nos vicina Trivici Villa recepisset, lacrimoso non sine fumo, Udos cum foliis ramos urente camino.
Quatuor hinc rapimur viginti et millia rhedis, Mansuri oppidulo, quod versu dicere non est,
60. minitaris, Orellius.
70. producimus.
67. Nullo deterius; Nihilo deterius, Orelius. 72. Paene arsit, macros dum—.
Signis perfacile est. Venit vilissima rerum Hic aqua; sed panis longe pulcherrimus, ultra Callidus ut soleat humeris portare viator: Nam Canusi lapidosus; aquae non ditior urna Qui locus a forti Diomede est conditus olim. Flentibus hinc Varius discedit moestus amicis. Inde Rubos fessi pervenimus, utpote longum Carpentes iter et factum corruptius imbri. Postera tempestas melior, via pejor, ad usque Barî moenia piscosi: dehinc Gnatia, lymphis Iratis exstructa, dedit risusque jocosque,
Dum, flamma sine thura liquescere limine sacro, Persuadere cupit. Credat Judaeus Apella,
Non ego; namque deos didici securum agere aevɩn: Nec, si quid miri faciat natura, deos id
Tristes ex alto coeli demittere tecto.
Brundusium longae finis chartaeque viaeque est.
Non, quia, Maecenas, Lydorum quidquid Etruscos Incoluit fines, nemo generosior est te,
Nec, quod avus tibi maternus fuit atque paternus, Olim qui magnis legionibus imperitarent,
Ut plerique solent, naso suspendis adunco Ignotos, ut me libertino patre natum. Cum referre negas, quali sit quisque parente Natus, dum ingenuus, persuades hoc tibi vere,
S. vi. 4. regionibus imperitarunt; imperitarint.
Ante potestatem Tulli atque ignobile regnum Multos saepe viros nullis majoribus ortos Et vixisse probos, amplis et honoribus auctos; Contra Laevinum, Valeri genus, unde Superbus Tarquinius regno pulsus fugit, unius assis Non unquam pretio pluris licuisse, notante Judice, quo nosti, populo, qui stultus honores Saepe dat indignis et famae servit ineptus,
Qui stupet in titulis et imaginibus. Quid oportet Nos facere, a vulgo longe longeque remotos? Namque esto, populus Laevino mallet honorem,
Quam Decio mandare novo, censorque moveret
Appius, ingenuo si non essem patre natus:
Vel merito, quoniam in propria non pelle quiessem. Sed fulgente trahit constrictos gloria curru
Non minus ignotos generosis. Quo tibi, Tilli,
Sumere depositum clavum fierique tribuno? Invidia accrevit, privato quae minor esset.
Nam ut quisque insanus nigris medium impediit crus Pellibus et latum demisit pectore clavum, Audit continuo: Quis homo hic est? Quo patre natus? Ut si qui aegrotet quo morbo Barrus, haberi Ut cupiat formosus, eat quacunque, puellis Injiciat curam quaerendi singula, quali Sit facie, sura, quali pede, dente, capillo : Sic qui promittit cives, Urbem sibi curae, Imperium fore et Italiam et delubra deorum, Quo patre sit natus, num ignota matre inhonestus, Omnes mortales curare et quaerere cogit.— Tune, Syri, Damae, aut Dionysi filius, audes Dejicere e saxo cives aut tradere Cadmo?—
15. quem nosti. hic, aut quo; hic, et quo. 35. Italiam, delubra.
18. longe lateque. 31. Et cupiat.
At Novius collega gradu post me sedet uno;
Namque est ille, pater quod erat meus.-Hoc tibi Paullus Et Messala videris? At hic, si plostra ducenta, Concurrantque foro tria funera, magna sonabit Cornua quod vincatque tubas; saltem tenet hoc nos. Nunc ad me redeo libertino patre natum, Quem rodunt omnes libertino patre natum,
Nunc, quia sum tibi, Maecenas, convictor, at olim, Quod mihi pareret legio Romana tribuno.
Dissimile hoc illi est: quia non, ut forsit honorem Jure mihi invideat quivis, ita te quoque amicum, Praesertim cautum dignos assumere, prava Ambitione procul. Felicem dicere non hoc Me possim, casu quod te sortitus amicum; Nulla etenim mihi te fors obtulit; optimus olim Virgilius, post hunc Varius dixere quid essem. Ut veni coram, singultim pauca locutus, Infans namque pudor prohibebat plura profari, Non ego me claro natum patre, non ego circum Me Satureiano vectari rura caballo,
Sed, quod eram, narro. Respondes, ut tuus est mos, 6 Pauca; abeo; et revocas nono post mense jubesque Esse in amicorum numero. Magnum hoc ego duco, Quod placui tibi, qui turpi secernis honestum, Non patre praeclaro, sed vita et pectore puro. Atqui si vitiis mediocribus ac mea paucis Mendosa est natura, alioqui recta, velut si Egregio inspersos reprehendas corpore naevos,
Si neque avaritiam neque sordes aut mala lustra Objiciet vere quisquam mihi, purus et insons, Ut me collaudem, si et vivo carus amicis;
47. quia sim. 49. forsan. 67. reprendas. 68. ac mala; nec mala.
Causa fuit pater his, qui macro pauper agello
Noluit in Flavi ludum me mittere, magni
Quo pueri magnis e centurionibus orti,
Laevo suspensi loculos tabulamque lacerto, Ibant octonis referentes Idibus aera ;
Sed puerum est ausus Romam portare docendum
Artes, quas doceat quivis eques atque senator
Semet prognatos. Vestem servosque sequentes, In magno ut populo, si qui vidisset, avita
Ex re praeberi sumptus mihi crederet illos. Ipse mihi custos incorruptissimus omnes
Circum doctores aderat. Quid multa? pudicum,
Qui primus virtutis honos servavit ab omni
Non solum facto, verum opprobrio quoque turpi; Nec timuit, sibi ne vitio quis verteret, olim Si praeco parvas aut, ut fuit ipse, coactor
Mercedes sequerer; neque ego essem questus; at hoc nunc Laus illi debetur et a me gratia major.
Nil me poeniteat sanum patris hujus; eoque
Non, ut magna dolo factum negat esse suo pars, Quod non ingenuos habeat clarosque parentes, Sic me defendam. Longe mea discrepat istis Et vox et ratio; nam si natura juberet A certis annis aevum remeare peractum,
Atque alios legere, ad fastum quoscunque parentes
Optaret sibi quisque; meis contentus honestos
Fascibus et sellis nollem mihi sumere, demens
Judicio vulgi, sanus fortasse tuo, quod
Nollem onus, haud unquam solitus, portare molestum.
Nam mihi continuo major quaerenda foret res,
Atque salutandi plures, ducendus et unus Et comes alter, uti ne solus rusve peregreve
79. si quis. 87. ad hoc; ob hor.
« ՆախորդըՇարունակել » |