Joachim was held by many of his contemporaries (p. 499) as "vir vaticinandi peritus ;" (p. 500) "numine afflatus;" (501) "de quo Joachimo fertur quòd donum intelligentiæ divinitùs accepit; et ei multa de futuris reserata fuisse feruntur." "Plenus est prophetiis de futurâ Ecclesiæ Reformatione " (p. 502); "vir magni luminis et virtutis" (p. 601).

The few following specimens from Joachim's works will suffice to call the reader's attention to his Expositions, which cannot fail to be perused with interest, especially in the present times. It must be remembered, that they represent the opinions of a large number of persons of the Church at that time among the Clergy as well as the Laity; and they show that the Apocalypse was one of the main instruments in the hands of Providence for reforming the Church.

P. 489. Mulier auro inaurata (Rev. xvii. 4.) Romana Ecclesia est. (Vide et p. 491.)

P. 491. Sacerdotes et Pontifices, præcipuè Ecclesiæ Romanæ, captivari et pati necesse est a Principe Reipublicæ.

Summus Pontifex et clerus, sive Ecclesia Carnalis, dicit, Sedeo Regina, et Vidua non sum. (Rev. xviii. 7. Vide et p. 496.)

Salomon senescens idololatra fuit, idem de senescente Ecclesiâ dicere possumus.

P. 492. Principes Alemannorum jura temporalia excutient ab Ecclesiâ Romanâ.

Futurum est prorsus, ut non tantum ab Imperio Ecclesia corruat, verum etiam a Galliarum regno diffidat (diffindatur?) ut, unde fuit erecta et provecta in gloriam, inde dejecta et despecta veniat in rapinam.

This prediction is repeated several times, both with respect to Germany and France (492, 493, 494), and is founded on Rev. xvii. 16.

* Wolfii Lectiones Memorabiles, 1600.

P. 492. Romana Ecclesia, ac si altera tribus Juda, recessit a Christo.

Joachimus est prohibitus revelare ignominiam suæ Matris Ecclesiæ; sed nunc cogitur prodere ejus iniquitates.

P. 493. Ventura est tempestas Imperii contra Ecclesiam meretricem. (Rev. xvii. 16.)

Ecclesia Latina et Romana graviora quam Græca passura est, quia nequiora commisit. (Vide et p. 497.)

Aquila grandis et magnarum alarum, scilicet Imperator Alemanniæ, percutiet Ecclesiam ut, unde aliquando protecta erat, inde etiam flagelletur.

P. 494. A beato Gregorio usque ad hæc tempora nemo comparuit qui populum Domini erudiret.

Non solum temporalia amittet Ecclesia, verum etiam ipsi Ecclesiastici præda erunt Imperio et Paganis.

Ab Aquilone et Alemannis veniet afflictio, ut ponant Ecclesias Romanæ sedis desolatas, primò quia non audierunt verbum Domini; sècundò, quia tepidi sunt (Rev. iii. 16); tertiò, quia quærunt quæ sua sunt et non quæ Dei (Phil. ii. 21).

Ecclesia Romana, quantum se glorificavit et in deliciis fuit et gloria (Rev. xviii. 7), tantum spoliari debet. Nunc Domina Babylon, id est Ecclesia, vestitur cocco et purpurá, dives bysso (Rev. xvii. 3, 4. xviii. 12. 16); idcirco deprimetur.

P. 495. Multi jam lugent ruinam Ecclesiæ, de quibus dicitur, Reliqui mihi septem millia virorum qui non inclinaverunt genua sua Baal. (1 Regg. xix. 18.)

Ex culpâ Romanorum Pontificum Reges et Principes terræ æstuabunt contra Ecclesiam. (Rev. xvii. 15, 16. xviii. 3-9.)

Ecclesia Romana sub sexto tempore complebit tempora sua, quibus affligatur in spiritu vehementi Dominici furoris et gladii.

Dominus confringet Cardinales et Prælatos

Ecclesiæ ad nihilum eos redigendo.

Discedet Imperium Alemannorum ab Ecclesiâ, et scindetur ipsa Ecclesia Romana, scilicet Capitulum Cardinalium. Nam inter eos orietur discordia.

P. 495. Peccatum Romanæ et totius Ecclesiæ generalis scribitur in Prophetis.

P.496. Summus Pontifex, Cardinales, Doctores et Prælati valde dolebunt de ortu et profectu illorum virorum spiritualium et prædicatorum Veritatis tanquam qui eorum solicitudine subvertentur ut adulterantes verbum Dei. (2 Cor. ii. 17.)

Hodie Prælati Ecclesiæ Pilati sunt, non Patres. Ecclesia non expectat deteriorem Anti-Christum quam carnalem et effœminatum Prælatum.

Prælati et Pastores Ecclesiæ Latinæ et præcipuè Romanæ jam mortui dicuntur in peccatis.

Doctrina virorum Evangelicorum suscitandorum in toto orbe erit patens et libera, et multi, ad eorum prædicationem, convertentur.

P. 497. Bestia Prælatorum capienda et occidenda est ab Imperatore. (Rev. xiii. 1. 11. xvi. 13. xix. 19. xx. 10.)

Desolabitur et destruetur Capitolium Romanum,

id est Collegium Cardinalium.

Futura tribulatio erit generalis per universam latitudinem populi Christiani; et maximè Ecclesiæ Italicæ dandæ sunt in solitudinem destructionis, et in stuporem admirationis cunctis gentibus, et præ cæteris Romana.

Moderni Vicarii Salvatoris thus negligunt et myrrham, et quærunt aurum, et ideo cum dominâ Babylone bibent in aureo calice poculum abominationis. (Rev. xvii. 4. xviii. 6.)

Dictum Danielis nono convenit modernis Prælatis et Ecclesiæ Rectoribus, videlicet, Cum videritis abominationem, &c. (Dan. xi. 31. xii. 11. Matt. xxiv. 15. Marc. xiii. 14.)

Velit, nolit, mundus, necesse est ut cadat Pontificalis superbia.

APPENDIX D.

(See Lectures on the Apocalypse, Lect. xii. p. 363, 364; and above, Appendix A. No. XIX.)

VITRINGA (Anacr. Apocalyps. p. 749,) thus speaks of the Expositions of the Apocalypse which are contained in the Postils of PETER JOHN OLIVI, which were written in the thirteenth century, and were condemned in a Letter or Report addressed to Pope John XXII, by the Theologians appointed by him to examine them. "Legi (says Vitringa) excerpta Interpretationis Apocalypticæ PETRI JOANNIS OLIVI cum admiratione. Fuit in illo judicium sanum, et magna meditationis exercitatio. Et pleraque quæ sequentia tempora nobis demonstrarunt de Ecclesiâ sexto tempore et statu solenniter reformandá tam clarè et liquidò prædixit, (nisi quod sibi persuaserit illam Reformationem ad canones disciplinæ spiritualium reformandam,) simul Babylonis mysticæ casum primum illo futurum tempore tam apertè prænunciavit, ut ejus interpretatio hoc ipso nomine summoperè sit commendabilis.”

In the following pages of the present Appendix, the extracts from Peter Olivi's Postils on the Apocalypse * are

* See also Gerhard Confessio Cathol. p. 590; Vitringa, p. 30; and Gieseler Hist. Eccles. § 70, concerning Peter Olivi. Vitringa judiciously draws a distinction between the assertions of Petrus Johannes Olivi, concerning the corrupt state of the existing Church, predicted in the Apocalypse, and the inference which Petrus Olivi draws from those facts; viz., the probability of its Reformation by means of the Order of that section of the Franciscan (spirituales or perfecti) to which he himself belonged.

See also Bp. Warburton's Strictures on the unfairness and unreasonableness of some who argue, from certain extravagances of the Franciscans, that their statements concerning the actual corruptions of the Church of Rome, and on the consequent necessity of Reformation, are unfounded. Serm. xxviii. Vol. x. p. 195.

printed in italics; the censures of the Papal Divines upon them follow in Roman letters.

BALUZII Miscell. i. p. 213, Paris, 1678.

Littera Magistrorum in theologia infrascriptorum, qui articulos infrascriptos de postilla fratris Petri Johannis Olivi quondam ordinis Minorum facta super Apocalypsi extractos diligenter examinaverunt, et ipsos tam temerarios quam hæreticos judicaverunt.

Sanctissimo Patri ac Domino Domino Johanni* divina providentia sacrosanctæ Romanæ ac universalis Ecclesiæ summo Pontifici frater Guido Prior generalis fratrum ordinis beatæ Mariæ de Carmelo, frater Bertrandus de Turre Minister provinciæ Aquitaniæ ordinis fratrum Minorum, frater Guillelmus de Lauduno Lector sacri palatii ordinis Prædicatorum, Nicolaus de sancto Justo Decanus sancti Quintini, frater Laurentius Anglicus ordinis sancti Benedicti, frater Simon Anglicus ordinis supradicti sanctæ Mariæ de Carmelo, frater Arnaldus Rojardi ordinis fratrum Minorum, frater Petrus de Palude ordinis fratrum Prædicatorum, in sacra pagina magistri, pedum oscula beatorum. Sanctitati vestræ, Pater beatissime, facimus manifestum quod Reverendus Pater et Dominus Dominus frater Nicolaus Episcopus Ostiensis, cui per eandem sanctitatem vestram commissa fuit examinatio postillæ cujusdam quam quondam frater Petrus Johannis de provincia Provinciæ super librum Apocalypsis conscripsit, nobis tradidit quosdam articulos extractos per eum de dicta postilla in duobus parvis quaternis una cum postilla superius memorata, nobisque ex auctoritate sibi commissa injunxit ut cum diligentia examinaremus prædicta et de ipsis in scriptis sub nostris sigillis nostram sententiam concorditer diceremus, utrum videlicet dicti articuli, quorum tenores inferius describuntur, in ipsa postilla continerentur, et utrum

i. e. John XXII. A.D. 1316–1314.