Page images
PDF
EPUB

Perfidus atque illam triviis projecit egentem,

Ut vitæ reliquum, publica præda, trahat.

X.

Non tulit hoc, onerum consors, fidiffima conjux,
Non tulit hoc conjux tot peritura malis;

Languefcens tandèm fuperis difceffit ab oris,
Liquit, et oh! liquit tædia longa mihi.

XI.

Pauperis annofi longos miferere dolores,

Vix hæc, qui vix ad limina membra traho, Cui lux vitalis properat demergier umbris;

Sic Dî perfolvant præmia, fer, fer opem.

DE

Written in a COTTAGE GARDEN, at a village in

LORRAIN; and occafioned by a tradition concerning

[blocks in formation]

Or Pity wak'd thy gentle reed,

Repose beneath my humble tree,

If thou lov❜ft Simplicity.

II.

Stranger, if thy lot is laid

In toilsome scenes of bufy life;

Full forely may'ft thou rue the ftrife

Of weary paffions ill repaid.

DE RORE MARINO.

ARBUSTUM LOQUITUR.

I.

U, quem fuafit amor, quem læti gaudia ruris,

TU,

Hæc nemorofa vagum per juga ferre pedem, Si modò dulcifonos poteris componere verfus,

Vel tua protulerit fistula trifte melos,

Huc ades; hîc humilique meâ requiesce sub umbrâ,

Si mentem tangat Simplicitatis amor.

II.

Advena, permultos forsàn fortite labores!

Ah! quoties vitam cura, timorque premunt!

Dumque animum femper diverfâ lite fatigas,

Tu bellum, quod nil proficit, ufque geris.

En

In a garden live like me,

If thou lov'ft Simplicity.

III.

Flow'rs have sprung for many a year

O'er the village-maiden's grave,

Who a memorial-sprig to save,

Bore it from a fifter's bier;

And homeward walking, wept o'er me

The true tears of Simplicity:

IV.

And foon her cottage-window near

With care my flender ftem fhe plac'd,

And fondly thus her grief embrac'd,

And cherish'd fad remembrance dear;

For Love fincere, and Friendship free, Are children of Simplicity.

!

En age, fit mecum fedes tibi dulcis in horto,

Si mentem tangat Simplicitatis amor.

III.

Hic me jampridem pofuit defuncta Puella,
Cui fuper inftratam flos variavit humum:
Germanæ memor illa fuæ, me funebre vimen
Servandum curâ rettulit ex feretro ;

Et tardè redeuns flevit miserabile fatum,

Ft lacrymæ, lacrymæ Simplicitatis erant :

IV.

Et juxtà tugurî parvâ me deinde feneftrâ

Sedula virgultum luxuriare dedit:

Hæc (quàm chara fibi!) coluit monimenta doloris,

Heu! coluit fido corde, doloris amans.

Nam fincera Fides, Amor et victurus in ævum

Perpetui comites Simplicitatis erunt.

« ՆախորդըՇարունակել »